Türkmenler kendi aralarındaki ilişkileri akrabalık ve aynı kökenden olmalarından dolayı kendi içinde yaşamaya istekli bir millet hissi vermektedir. Hangi köyde ve bölgede kimler var kimler yok ondan haberdardırlar. Kendi aralarında ilişkilerini sosyal kurumların ve kuruluşların olmaması ve hatta yasak olmasına rağmen devam ettirmektedirler. Kendi dışındaki milletlerle münasebetleri olsa da Türkmenler arasındaki düzeye hiçbir şekilde erişemez. Ticaret yapmaktan tutunda kız alıp vermelere kadar birinci derecede kendilerinden olanları tercih etmektedirler Türkmenler genellikle Türkmenlerin yoğunlukta bulunduğu bölgelere yerleşmektedirler. Köyler genellikle sadece Türkmenlerin yaşadığı yerlerdir. Şehirlerde ise Türkmenlerin çoğunlukta olduğu yerleri tercih etmektedirler. Araplar ve Kürtler ile ilişkileri komşuluk üzerinde devam etmektedir ama her türlü alışverişte, iş ve işçi alımında, iş yapmakta Türkmenler tercih edilmektedir. Türkmenler için hâlâ Türklük yüce bir değer olarak ifade edilmektedir. Bu bilinci taşımakta ve yaşamaktadırlar. Türkmenler sosyal bütünleşmeyi sağlamış değillerdir. Milli meselelerde siyasi baskılardan dolayı maalesef tavır koyamamaktadırlar. Aşiret bağları güçlü olmasa da milli bağlara nazaran daha iyidir. Kan davası, düğün-dernek ve ölüm gibi toplumsal olaylarda birliktelikleri iyi bir düzeydedir.
Sosyal Durumları
Eğitim Durumları
Resmi dilin Arapça olması, eğitimin tek dilde yapılması ve Türkmenlerin ana dili Türkçeye ağırlık vermeleri yüzünden birçoğu ilkokuldan terklerdir. Ortaokul ve lise düzeyi çok azdır. Devam edenler ise muhakkak üniversite tamamlamışlardır. Bunun yanında sanayide daha iyi bir gelir elde ettiklerinden Arapça öğrenme zahmetine girmeyip, Arapça eğitime önem vermemişlerdir. Özellikle Halep ve Lazkiye bölgelerindeki gençlerden Türkiye’de okuyanların sayısı çok azdır. Türkiye de eğitim gören gençler Suriye’ye dönmek yerine Türkiye’de kalmayı tercih etmektedirler. İlginçtir ki Arapça okulda kısa süreliğine de olsa Arapça eğitim görmelerine rağmen Arapça okuma yazma bilmeyip de Türkçe okuma yazmayı Türk televizyonlarından öğrenen çok sayıda Türkmen vardır. Okula giden ve Arap eğitim sistemine giren bir Türkmen gencin Araplaşması kaçınılmazdır”
Halep, Lazkiye köylerinde ve şehir merkezlerinde, Türkçe ana dil ve kültür dilidir. Türkçe gündelik yaşamda tek dil olarak konuşulmaktadır. Ailelerin çocuklarının okulda başarılı olmak kaygılarından dolayı son dönemlerde çocuklarını Arapça konuşmaya zorlasa da bazı aileler çocukların direncinden dolayı başarılı olamamıştır. Fakat bu durum bütün çocuklar için geçerli değildir.
